تکامل و نظم

نظریه تکامل طبیعی و رابطه آن با وجود نظم و تدبیر در طبیعت، در تفکر غربی هنوز از بحت های مطرح و مهم است. این موضوع سخنرانی پروفسور الوین پلانتینگا در دانشگاه قم است که مؤلف محترم متن ویراسته شده آن را جهت چاپ در اختیار فصلنامه گذاشته است. وی ابتدا مفاد نظریه تکامل و نیز معنای مورد نظر خود را از نظم بیان می کند و اظهار می دارد که علم به خودی خود هیچ دلالتی بر نفی نظم ندارد، بلکه ترکیب علم با طبیعت گرایی فلسفی است که منتهی به نفی نظم می شود.وی سپس به بیان تفصیلی دلایل ادعای خود می پردازد، هم چنین درباره انواع مختلف داروین اندیشی سخن می گوید و در نهایت، نتیجه می گیرد که هیچ کدام با وجود نظم در طبیعت ناسازگار نیستند. یکی از رشته های علمی که در دهه های اخیر شهرت پیدا کرده زیست شناسی اجتماعی یا روان شناسی تکاملی است. طرفداران این رشته می کوشند که ویژگی های انسانی را براساس انتخاب طبیعی تبیین کنند. پلانتینگا ضمن نقل برخی اقوال به این نتیجه می رسد که خداباوران مسیحی نتایج علم را ناقض باورهای خود نمی بیند، زیرا از دیدگاه آنها دو منبع معرفت وجود دارد: ایمان و عقل. در نتیجه، علم مستلزم آن نیست که آن دسته از عقاید مسیحی که با علم ناسازگار است، نقض شود، همچنان که باور به عقاید مسیحی که با باورهای علمی ناسازگارند به معنای نقض باورهای علمی نیست.